بررسی تاثیر استفاده از درمان حمایتی بر میزان درد و نتایج لیبر زنان باردار نولی پار مراجعه کننده به بیمارستان فاطمیه شاهرود در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۲

سابقه و هدف: درد زایمان در ردیف شدیدترین دردهای دنیاست و کنترل آن یکی از مهم ترین اهداف مراقبتی است. امروزه درمان های حمایتی مختلفی جهت کاهش درد زایمان پیشنهاد شده که در مورد به کارگیری و نتایج حاصل از آن نظرات ضد و نقیضی وجود دارد. مطالعه حاضر به بررسی تاثیر حمایت روحی و عاطفی و استفاده از روشهای غیر دارویی تسکین درد در لیبر می پردازد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 300 زن باردار نخست زا (150 نفر در هر یک از گروه های شاهد و تجربی) با حاملگی یک قلو و نمایش سر جنین که با دردهای زایمانی به زایشگاه فاطمیه شاهرود مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. گروه تجربی تحت تاثیر روش های غیر دارویی تسکین درد شامل ماساژ، تکنیک های تنفسی، آرام سازی عضلانی، روش لمس شکم توسط بیمار (افلوریج) و حمایت روحی و عاطفی از طرف فرد حمایت کننده قرار گرفتند. شدت درد در مرحله اول و دوم زایمان با استفاده از معیار کلامی عددی (10-0 نمره) تعیین شد. اطلاعات بدست آمده با آزمون آماری غیرپارامتریک من-ویتنی u، کای دو و دقیق فیشر تحلیل شدند .یافته ها: میانگین سن، میزان تحصیلات، محل سکونت، معاینه واژینال در بدو پذیرش و مداخلات در حین لیبر در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت. در گروه شاهد، درخواست سزارین (6/26 درصد در مقابل 2/16 درصد، (p<0/05، استفاده از وکیوم (?.? درصد در مقابل صفر درصد، p<0/01)، طول مرحله اول (p<0/001) و دوم زایمان (p<0/05) و نمره درد در مرحله اول (p<0/01) و دوم زایمان (p<0/001) بیشتر و میانگین نمره آپگاهر نوزاد در دقیقه اول زایمان (p<0/01) کمتر ار گروه تجربی بود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر تاثیر مثبت روش های حمایتی بر نتایج لیبر بود. لذا آموزش زنان باردار و افزایش آمادگی آنها جهت پذیرش زایمان طبیعی و هم چنین ارایه روش های حمایتی در لیبر پیشنهاد می گردد.